Του Κώστα Φωτεινάκη
Ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ήταν σαφής, τόσο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Ποικίλον Όρος (5/6/08) όσο και με τη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Χαϊδάρι ΣΗΜΕΡΑ (Ιούλιος 2008) στην οποία δήλωσε ότι: «Το βουνό θα έχει χαρακτηριστικά Εθνικού Δρυμού». Άλλο λοιπόν «τα χαρακτηριστικά» και άλλο Εθνικός Δρυμός. Ακόμα όμως και στους Εθνικούς Δρυμούς έχουμε ζώνες διαφορετικού επιπέδου προστασίας. Στον πυρήνα επιτρέπεται μόνο η επιστημονική έρευνα, η παθητική αναψυχή και η απόκτηση περιβαλλοντικής γνώσης και ενημέρωσης σε πορίσματα ερευνών και μελετών. Στην περιφερειακή ζώνη επιτρέπονται ορισμένες δραστηριότητες όπως η ίδρυση εκτροφείων θηραμάτων, ιχθυοτροφείων, η κατασκευή δρόμων και χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, η κατασκευή φυλακίων και εγκαταστάσεων για την εξυπηρέτηση κατασκηνώσεων και η ορειβασία, η τοποθέτηση πινακίδων, η υλοτομία και η βοσκή.
ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΠΟΙΚΙΛΟΥ ΟΡΟΥΣ Σήμερα το βουνό προστατεύεται με διαδοχικές αποφάσεις του Υπ. Γεωργίας (1934, 1947), του Υφυπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως (25638/23/11/68), που το χαρακτηρίζει ως «…ιδιαίτερου φυσικού κάλλους…». Η πιο πρόσφατη ρύθμιση είναι ο νόμος 2742 (ΦΕΚ αρ.φ.207) και ιδιαίτερα με το άρθρο 21, το οποίο έχει τον τίτλο «χωροταξικός σχεδιασμός και αειφόρος ανάπτυξη». Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου, ακόμα και στην καρδιά του βουνού, (Ζώνη Α στην οποία απαγορεύονται αυστηρά η ανέγερση κτιρίων, η χάραξη αυτοκινητοδρόμων και σιδηροδρομικών γραμμών, ο αποχαρακτηρισμός αναδασωτέων περιοχών) ο νόμος αυτός καταστρατηγήθηκε σε πολλές περιπτώσεις.
Παίρνοντας υπ΄ όψιν α) Τη σημασία και το καθεστώς που διέπει σήμερα τους Εθνικούς Δρυμούς β) Το υπάρχον καθεστώς του Ποικίλου Όρους γ) τις εξαγγελίες, συνεντεύξεις «για χαρακτηριστικά του Ποικίλου Όρους ως Εθνικού Δρυμού» καθώς και τις τοποθετήσεις του Υφυπουργού κ. Κιλτίδη στη Βουλή «περί δασών και αναψυχής» καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα και προτάσεις:
1. Είναι προφανές ότι το Ποικίλο Όρος δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά των υπαρχόντων δέκα Εθνικών Δρυμών, για να έχει τις προϋποθέσεις ανακήρυξης. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Όλυμπο, τη Σαμαριά, το Βίκο… Άρα όσοι εφησυχάζουν με τον Εθνικό Δρυμό ας το ξανασκεφτούν.
2. Η εξαγγελία του κ. Κιλτίδη ότι «το Ποικίλο Όρος θα έχει χαρακτηριστικά Εθνικού Δρυμού» μπορεί να εκτιμηθεί κατ΄ αρχήν θετική, αν εννοεί την ενίσχυση του πράσινου, την αυστηρότερη προστασία του βουνού, τον χαρακτηρισμό ολόκληρου του βουνού Ζώνη Α. Όμως θα είναι αρνητική αν με πρόφαση «τα χαρακτηριστικά του δρυμού» δημιουργηθούν αλλαγές που θα υπονομεύουν την σημερινή (αν και κουτσή) προστασία που εξασφαλίζει ο 2742/99.
3. Μας βρίσκουν αντίθετους το «ξαναμοίρασμα της τράπουλας», στο όνομα του Εθνικού Δρυμού, για να γίνουν ρυθμίσεις που να εξυπηρετούν Μονές, Εκκλησίες, Δήμους, Ιδιώτες, Κυνηγούς, Βοσκούς, Συλλόγους (γήπεδα κτλ) κ.ά.
4. Οι βασικές μας θέσεις για το βουνό, όπως αναφέρονται στη Χάρτα, είναι: α) Απόλυτη προστασία του δημόσιου δασικού χαρακτήρα του Ποικίλου Όρους β) Σεβασμός και τήρηση της νομιμότητας απ΄ όλους γ) Είμαστε αντίθετοι με ότι υπονομεύει το χαρακτήρα του Ποικίλου Όρους ως βουνού σήμερα ή και στο μέλλον (περιφερειακοί οδοί, κτήρια, επεκτάσεις σχεδίων πόλεων, στάθμευση, μεταφορά δεξαμενών καυσίμων στη Λίμνη Κουμουνδούρου κτλ) δ) Το βουνό να χαρακτηριστεί όλο Ζώνη Α (να καταργηθούν οι ζώνες Β, Γ, Δ) ή αν επιθυμούν να το ανακηρύξουν Εθνικό Δρυμό να χαρακτηριστεί όλο ως πυρήνας ε) Διατήρηση του καθεστώτος «καταφύγιο άγριων ζώων και ζωής» στην περιοχή Δαφνίου – Αφαία – Σκαραμαγκά.
5. Ως πρώτες ρυθμίσεις προτείνουμε την τήρηση της υπάρχουσας νομιμότητας: α) Απομάκρυνση των κεραιών από το Ποικίλο, αρχίζοντας από εκείνες που έχουν εγκαταλειφτεί β) Επιβουλή της απαγόρευση της κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων, απορριμματοφόρων των Δήμων από τους δασικούς δρόμους (Αφαία Σκαραμαγκά) γ) Απαγόρευση της βοσκής, χωματοληψίας, κυνηγιού δ) Αποκατάσταση του τοπίου και γενναία δενδροφύτευση κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής Ικονίου – Ασπροπύργου (ο ΕΡΓΟΣΕ έχει μηνυθεί από το Δασαρχείο Αιγάλεω) ε) Ακύρωση της «χρόνιας ανοικτής πληγής» Περιφερειακής Οδού, Αιγάλεω – Αττική Οδός, και πλήρη αποκατάσταση του τοπίου (πάνω από τη Λίμνη Κουμουνδούρου) στ) Συντήρηση του δικτύου των δασικών δρόμων – προοληπτικά μέτρα πυροπροστασίας πριν την αντιπυρική περίοδο.
6. Άμεσες νέες προτάσεις στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας του βουνού, της οικολογικής και ιστορικής ανάδειξης: α) Η ευρύτερη περιοχή της Μονής Δαφνίου να κηρυχτεί αισθητικό δάσος (όπως στη Μονή Καισαριανής) β) Το φαράγγι Ζαστάνι να κηρυχτεί Μνημείο Φυσικής Κληρονομιάς γ) Να αναδειχτεί και να προστατευτεί η Λίμνη Κουμουνδούρου (Αρχαία Ρειτή) δ) Να αναδειχτούν τα ίχνη του αρχαίου τείχους «ΔΕΜΑΣ» που ένωνε το Ποικίλο με την Πάρνηθα ε) να συμπεριληφθούν και τα δύο Στρατόπεδα Χαϊδαρίου στο δασικό καθεστώς προστασίας .
7. Επειδή ο κ. Κιλτίδης μιλώντας στη βουλή, ημερίδες κτλ συνεχώς αναφέρεται και προτείνει το «δάσος πολλαπλών χρήσεων» και «αναψυχής» εμείς υιοθετούμε αποκλειστικά τον επιστημονικό όρο «δασική αναψυχή». Δείγμα δασικής αναψυχής είναι το άλσος Δαφνίου.
Είναι προφανές ότι το οικολογικό – περιβαλλοντικό κίνημα, και όσοι αποδεδειγμένα και όχι ευκαιριακά ενδιαφέρονται για τα βουνά, τα δάση και την ποιότητα ζωής δεν θα πρέπει να εφησυχάζουν με τις δηλώσεις του κ.Κιλτίδη, ούτε με τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις των δημοτικών αρχόντων. Αντίθετα θα πρέπει να συντονίζουμε τον αγώνα μας και να αξιοποιούμε τις όποιες δηλώσεις και ευκαιρίες εμπλουτίζοντας και εμφυσώντας με νέο περιεχόμενο δηλώσεις όπως τα «χαρακτηριστικά Εθνικού Δρυμού».
(Σημείωση: το κείμενο παρουσιάζεται στο blog σε περίληψη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου