... για την εν ψυχρώ εκτέλεση του δεκαπεντάχρονου Αλέξη από τους αστυνομικούς. Υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες που δηλώνουν εκτέλεση. Δεν υπάρχουν ελαφρυντικά.... H Ελλάδα στις "φλόγες".
(κλικάρετε στον τίτλο)
1 σχόλιο:
Ανώνυμος
είπε...
Το μύνημα της νεολαίας: λουλούδια στα ΜΑΤ, τέρμα στον κύκλο της βίας.
Αυτά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες, μετά την δολοφονία του Αλέξη, ξεπερνούν το θέμα της αστυνομίας και της εκπαίδευσής της και του υπουργείου, το θέμα των νέων, το θέμα των Εξαρχείων ή οποιοδήποτε άλλο επι μέρους θέμα, ακόμα και το θέμα της παραίτησης της κυβέρνησης με την ανάληψη ευθυνών από κάποιους, γιατί όλοι ξέρουν ότι με το παρόν σύστημα αξιών οι σημερινοί θα διαδεχτούν απο άλλους όμοιους. Επίσης δεν μπορεί αυτό που συμβαίνει να μετρηθεί, ως ξέσπαμα, ως αίσθημα, με οτιδήποτε ανάλογο έχει γίνει στο παρελθόν. Πρόκειται για ένα ξέσπασμα, σαν ηφαίστειο, που απλά δείχνει το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Ελληνική κοινωνία, με την πολιτική, πολιτιστική και περιβαλλοντική υποβάθμιση από την μιά και την κερδοσκοπία, την διαφθορά και την ανισότητα απο την άλλη αλλά και σε μια γωνία περιλαμβάνει την ξενοφοβία, τις προκαταλήψεις, την εκμετάλευση και την βασική κι αντιφατική υπαρξιακή απελπισία που έχουν μέσα τους οι σκεπτόμενοι πολίτες αυτής της χώρας, που όλα τους φταίνε αλλά κανείς, δεν κάνει μια κίνηση να διορθώσει κάτι ή αν κάνει, αυτή μοιάζει μάταιη μέσα στον κύκλο βίας που μας τριγυρίζει. Είναι το αποκορύφωμα χρόνιων συσωρευμένων προβλήμάτων που αντί να λύνονται σιγοβράζουν κάτω από το καπάκι. Οι ελλείψεις στην παιδεία, η καθημερινή επιθετική συμπεριφορά, η καθημερινή μικροπρέπεια, η ασέβειά μας προς το περιβάλλον και την μέχρι πρότινος ομορφία της χώρας μας, η αδιαφορία μας, τα κακά πρότυπα που μιμούμαστε, ο μαζικός τουρισμός με τα φαινόμενα βίας, η ανικανότητα που βλέπουμε παντού, οι δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν εις βάρος μας, η γραφειοκρατεία, η εκκλησία, τα οικόπεδα, η έλλειψη οργάνωσης, ο καθημερινός μας βομβαρδισμός απο πράγματα που μας εξοργίζουν και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, πως να αντιδράσουμε... Σαν συνολικό πρόβλημα επιδέχεται μόνο συνολικής λύσης: αλλαγές σε όλα τα επιπεδα αλλά πρώτα εσωτερικές. Θελουμε έναν νέο πολιτισμό σε αυτή τη χώρα, μια ριζική αλλαγή στην νοοτροπία μας για αρχή. Μια άλλη βάση, μια άλλη αξία. πως θα το πετύχουμε αυτό; Ουσιαστικά είναι κάτι που θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι μεταξύ μας: από δω και πέρα θα πρέπει να δίνουμε περισσότερη σημασία στα κοινά, στα κοινά μας συμφέροντα, στους κοινούς μας χώρους, στην κοινή μας παράδοση, στο κοινό μας περιβάλλον. Δεν θέλω να ηθικολογήσω. Είναι πλέον η ανάγκη για επιβίωση που θα μας το επιβάλλει. Να αλλάξουμε την συμπεριφορά μας. Να καταλάβουμε ότι προωθώντας ο καθένας μας αυτό που νομίζει το δικο του συμφέρον, ούτε και αυτό εν τέλει εξυπηρετεί. Το σαφέστερο και πολύ ξακάθαρο μύνημα μας το έδωσαν οι σημερινοί νέοι: λουλούδια ως απάντηση στα ΜΑΤ. Την ίδια μέρα που έπεσε νεκρός ο Αλέξης, δύο μετανάστες βρέθηκαν νεκροί από ξυλοδαρμό σε ένα χαντάκι στον πόρο και κανείς δεν γνωρίζει ποιός είναι ο ένοχος. Μα, αν δεν αλλάξει αυτός ο καθημερινός κύκλος της βίας, ποιά άλλη πρόταση να σταθεί, όταν όλοι είμαστε λίγο ένοχοι; Μόνο μια υπάρχει: νέος πολιτισμός βασισμένος στον αλληλοσεβασμό και τον σεβασμό στα κοινά. Θέλουμε έναν πολιτισμό χωρίς βία, χωρίς βία λεκτική χωρίς σωματική, χωρίς βία ενάντια στους ανθρώπους, χωρίς βία ενάντια στο περιβάλλον και τη φύση.
1 σχόλιο:
Το μύνημα της νεολαίας: λουλούδια στα ΜΑΤ, τέρμα στον κύκλο της βίας.
Αυτά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες, μετά την δολοφονία του Αλέξη, ξεπερνούν το θέμα της αστυνομίας και της εκπαίδευσής της και του υπουργείου, το θέμα των νέων, το θέμα των Εξαρχείων ή οποιοδήποτε άλλο επι μέρους θέμα, ακόμα και το θέμα της παραίτησης της κυβέρνησης με την ανάληψη ευθυνών από κάποιους, γιατί όλοι ξέρουν ότι με το παρόν σύστημα αξιών οι σημερινοί θα διαδεχτούν απο άλλους όμοιους. Επίσης δεν μπορεί αυτό που συμβαίνει να μετρηθεί, ως ξέσπαμα, ως αίσθημα, με οτιδήποτε ανάλογο έχει γίνει στο παρελθόν.
Πρόκειται για ένα ξέσπασμα, σαν ηφαίστειο, που απλά δείχνει το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Ελληνική κοινωνία, με την πολιτική, πολιτιστική και περιβαλλοντική υποβάθμιση από την μιά και την κερδοσκοπία, την διαφθορά και την ανισότητα απο την άλλη αλλά και σε μια γωνία περιλαμβάνει την ξενοφοβία, τις προκαταλήψεις, την εκμετάλευση και την βασική κι αντιφατική υπαρξιακή απελπισία που έχουν μέσα τους οι σκεπτόμενοι πολίτες αυτής της χώρας, που όλα τους φταίνε αλλά κανείς, δεν κάνει μια κίνηση να διορθώσει κάτι ή αν κάνει, αυτή μοιάζει μάταιη μέσα στον κύκλο βίας που μας τριγυρίζει.
Είναι το αποκορύφωμα χρόνιων συσωρευμένων προβλήμάτων που αντί να λύνονται σιγοβράζουν κάτω από το καπάκι. Οι ελλείψεις στην παιδεία, η καθημερινή επιθετική συμπεριφορά, η καθημερινή μικροπρέπεια, η ασέβειά μας προς το περιβάλλον και την μέχρι πρότινος ομορφία της χώρας μας, η αδιαφορία μας, τα κακά πρότυπα που μιμούμαστε, ο μαζικός τουρισμός με τα φαινόμενα βίας, η ανικανότητα που βλέπουμε παντού, οι δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν εις βάρος μας, η γραφειοκρατεία, η εκκλησία, τα οικόπεδα, η έλλειψη οργάνωσης, ο καθημερινός μας βομβαρδισμός απο πράγματα που μας εξοργίζουν και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, πως να αντιδράσουμε...
Σαν συνολικό πρόβλημα επιδέχεται μόνο συνολικής λύσης: αλλαγές σε όλα τα επιπεδα αλλά πρώτα εσωτερικές. Θελουμε έναν νέο πολιτισμό σε αυτή τη χώρα, μια ριζική αλλαγή στην νοοτροπία μας για αρχή. Μια άλλη βάση, μια άλλη αξία.
πως θα το πετύχουμε αυτό;
Ουσιαστικά είναι κάτι που θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι μεταξύ μας: από δω και πέρα θα πρέπει να δίνουμε περισσότερη σημασία στα κοινά, στα κοινά μας συμφέροντα, στους κοινούς μας χώρους, στην κοινή μας παράδοση, στο κοινό μας περιβάλλον.
Δεν θέλω να ηθικολογήσω. Είναι πλέον η ανάγκη για επιβίωση που θα μας το επιβάλλει. Να αλλάξουμε την συμπεριφορά μας.
Να καταλάβουμε ότι προωθώντας ο καθένας μας αυτό που νομίζει το δικο του συμφέρον, ούτε και αυτό εν τέλει εξυπηρετεί.
Το σαφέστερο και πολύ ξακάθαρο μύνημα μας το έδωσαν οι σημερινοί νέοι: λουλούδια ως απάντηση στα ΜΑΤ.
Την ίδια μέρα που έπεσε νεκρός ο Αλέξης, δύο μετανάστες βρέθηκαν νεκροί από ξυλοδαρμό σε ένα χαντάκι στον πόρο και κανείς δεν γνωρίζει ποιός είναι ο ένοχος.
Μα, αν δεν αλλάξει αυτός ο καθημερινός κύκλος της βίας, ποιά άλλη πρόταση να σταθεί, όταν όλοι είμαστε λίγο ένοχοι;
Μόνο μια υπάρχει: νέος πολιτισμός βασισμένος στον αλληλοσεβασμό και τον σεβασμό στα κοινά.
Θέλουμε έναν πολιτισμό χωρίς βία, χωρίς βία λεκτική χωρίς σωματική, χωρίς βία ενάντια στους ανθρώπους, χωρίς βία ενάντια στο περιβάλλον και τη φύση.
Φίλιππος Δραγούμης
--
Φίλιππος Δραγούμης
philip.dragoumis@gmail.com
http://www.youtube.com/watch?v=4iVekBNyQf8
00306977231983
Δημοσίευση σχολίου