ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΟΥΤΕ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ

[..Σε ένα νοσοκομείο και ιδιαίτερα σε ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο, σαν το ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, δεν νομίζω πως στην προμετωπίδα της κεντρικής σελίδας της ιστοσελίδας του, αρμόζει να βλέπει κανείς τη λέξη ΑΤΤΙΚΟΝ και ακριβώς δίπλα σειρά μεγάλων σταυρών σαν να πρόκειται για νεκροταφείο... - Κλικάρετε στη φωτογραφία για να μεγεθυνθεί]

Γράφει ο ειδικός συνεργάτης μας, Προμηθέας Αδέσμευτος

Απευθύνομαι σε κάθε αρμόδιο για την εικόνα του "ΑΤΤΙΚΟΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ". Ακόμα και στον αρμόδιο υπουργό.
Συγνώμη για την επισήμανση, αλλά σε ένα νοσοκομείο και ιδιαίτερα σε ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο, σαν το ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, δεν νομίζω πως στην προμετωπίδα της κεντρικής σελίδας της ιστοσελίδας του, αρμόζει να βλέπει κανείς τη λέξη ΑΤΤΙΚΟΝ και ακριβώς δίπλα σειρά μεγάλων σταυρών σαν να πρόκειται για νεκροταφείο. (ΕΔΩ)
Ενώ το συνοδευτικό ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ περνάει σχεδόν απαρατήρητο σε δεύτερο πλάνο.
Δεν νομίζω πως είναι καλό το μήνυμα που στέλνετε στους ασθενείς σας. Άλλωστε γιατί μπερδεύετε την πιό ανθρώπινη επιστήμη με τα αυστηρά ατομικά θρησκευτικά πιστεύω του καθενός, για να μην πω με τους μύθους του πανούργου εκκλησιαστικού ιερατείου που καταδυναστεύει τις ψυχές και τα πορτοφόλια των ασθενών.

Δεν κατανοώ τη σκοπιμότητα αυτού του τόσο αταίριαστου συνδυασμού συμβόλων και νομίζω πως αυτή η εικόνα αδικεί την αποστολή του νοσοκομείου και καλό θα ήταν να αντικατασταθεί με κάτι πιο αισιόδοξο που θα δίνει ελπίδα στον ασθενή και θα τονώνει την εμπιστοσύνη του στην ιατρική επιστήμη και στους λειτουργούς της, τουλάχιστον σε όσους τηρούν τον όρκο του Ιπποκράτη, γιατί, όπως κι’ εσείς γνωρίζετε, αυτή η εμπιστοσύνη είναι βασικός παράγοντας για τη σωστή αγωγή και τη θεραπεία των ασθενών. Αντίθετα η έμμεση παραπομπή της θεραπείας σε ότι συμβολίζει ένα όποιο θρησκευτικό σύμβολο εξαπατά τον ασθενή και δυσκολεύει το έργο του γιατρού.

Και μη μου πείτε ότι πρόκειται για ασήμαντο θέμα, ή για λεπτομέρεια και πως υπάρχουν σοβαρότερα θέματα, γιατί το θέμα της ψυχολογίας των ασθενών και η σχέση τους με το γιατρό τους μπορεί, αν δεν είναι η καλύτερη, να αχρηστέψει ακόμα και το πιό καλά οργανωμένο νοσοκομείο και να οδηγήσει σε αποτυχία ακόμα και την πιό ικανή Διοίκηση ενός Νοσοκομείου, και το ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ έχει σήμερα ένα ικανό και ΕΝΤΙΜΟ Διοικητή. Χρειάζεται όμως να είναι ικανοί και έντιμοι και όλοι οι υπόλοιποι. Γιατί ο σχεδιαστής της προμετωπίδας της ιστοσελίδας του "ΑΤΤΙΚΟΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ", όπως και εκείνοι που γέμισαν το νοσοκομείο με ναούς και ναϊδρια ή δεν πρέπει να είναι ικανοί για τη συγκεκριμένη δουλειά, ή δεν πρέπει να είναι έντιμοι.

Ούτε και το εύκολο επιχείρημα πως «οι ασθενείς το ζητάνε» είναι λόγος γι’ αυτή θρησκοληπτική ατμόσφαιρα, που κυριαρχεί στα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας, είναι πειστικό, γιατί αφενός μεν δεν το ζητάνε όλοι οι ασθενείς, αλλά κάποιοι ελάχιστοι, και αφετέρου γιατί το μεν «θρησκεύευεσθαι» μπορεί να είναι για κάποιους αναγκαίο, η θρησκοληψία όμως είναι μια μορφή εξάρτησης, και συνεπώς το ζητούμενο δεν είναι η ενίσχυση της εξάρτησης με μεγαλύτερη ποσότητα της εξαρτησιογόνας αιτίας, (ουσίας, ανοησίας ή εξουσίας), αλλά η ενημέρωση και η σωστή θεραπεία, για την αποκατάσταση του αυτοπροσδιορισμού που σημαίνει του αυτοσεβασμού της προσωπικότητας των «βαρέως νοσούντων θρησκολήπτων».

Και για να δούμε την πραγματική και τη μεγάλη σημασία του θέματος, ας θυμηθούμε πως ο πολέμιος της επιστήμης και χριστιανοορθόδοξος φονταμενταλιστής Χριστόδουλος Παρασκευαϊδης, όπως κάνουν άλλωστε όλοι οι απανταχού του κόσμου ιερωμένοι, όταν αρρώστησε δεν πήγε στην Τήνο ή στα Ιεροσόλυμα, ή στη Μέκκα, αλλά στα καλύτερα και στα ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ νοσοκομεία του κόσμου και ζήτησε τη βοήθεια της επιστήμης και των γιατρών, οι οποίοι έκαναν ότι μπορούσαν να κάνουν, αλλά δεν μπόρεσαν να τον σώσουν, αφού τόσο η επιστήμη, όσοι και οι λειτουργοί της έχουν πεπερασμένες δυνατότητες, ακόμα και εκείνοι που θεωρούν τον εαυτό τους "ημίθεο" και θεραπεύουν με τη βοήθεια του θεραπευτικού "φακελακίου".

Το ερώτημα βέβαια γιατί δεν τον έσωσε ο "παντοδύναμος και πανάγαθος θεός του", με τον οποίο άλλωστε και "συνομιλούσε" ο υποκριτής και λαϊκιστής μουλάς Χριστόδουλος, μπορεί να είναι ένα θέμα, όχι βέβαια της "θεολογίας", αλλά της βιολογίας, που όμως παραμένει και ένα ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση στην «Εκκλησία του Δήμου», που στις μέρες μας κατάντησε «Καφενείον», παράρτημα του άλλου ιερατείου, του γνωστού και ως ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, γιατί κάποιοι, αλήθεια ποιοι (;) αδειάσαν το δημόσιο παγκάρι και δεν είμαστε πιά στο ΤΑΠΙ, αλλά στο ΜΕΙΟΝ, στο πολύ θανάσιμο ΜΕΙΟΝ. Όχι βέβαια εκείνοι που τα έφαγαν, αλλά εμείς που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε τα σπασμένα μέχρι γενεές δεκατέσσερις. Δεν νομίζετε πως η σιωπή δεν είναι χρυσός αλλά ΣΥΝΕΝΟΧΗ;
Πες τε τη γνώμη σας. Διαμαρτυρηθείτε προς κάθε αρμόδια κατεύθυνση. Η διαμαρτυρία είναι ζήτημα υγείας, όσο ακόμα επιτρέπεται ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΏΜΗ και το «ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΘΑΙ».