Henry Lefebvre: “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ – ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”/ Με αφορμή την επανάχρηση του παλαιού Δημαρχείου από τον ΙΣΤΟ

Με αφορμή την επανάχρηση του "παλαιού Δημαρχείου" από τους πολίτες που συμμετέχουν στον ΙΣΤΟ (ΕΔΩ), δανειζόμαστε την ανάρτηση από το blog Roseta Books 10/9/2010. Ήταν λίγες ημέρες πριν από τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές και στο RsB είχε αναρτηθεί η παρουσίαση του βιβλίου του Henry Lefebvre "Δικαίωμα στην Πόλη - Χώρος και Πολιτική" σε μετάφραση του καθηγητή στο ΕΜΠ (σχολή αρχιτεκτονική) Σταύρου Σταυρίδη. Ο κ.Σταυρίδης έχει κάνει σοβαρές παρεμβάσεις ομιλίες και έχει γράψει άρθρα με θέμα τους ζαπατίστας, την άμεση δημοκρατία, τους κοινωνικούς χώρους κ.ο.κ.  

Σας συνιστούμε μαζί με την παρουσίαση του βιβλίου του Lefebvre και το απόσπασμα από την εισαγωγή του κ.Σταυρίδη, να διαβάσετε και την τοποθέτησή του στην πλατεία Συντάγματος με θέμα "Μαθαίνοντας από τις πλατείες" όπου μεταξύ των άλλων σημειώνει: "Ζει όμως η κοινωνία και ΚΙΝΕΙΤΑΙ. Σήμερα εκείνο που αναδεικνύεται σε τούτες τις πρακτικές είναι η ανασύσταση των κοινωνικών χώρων. Η ανασύσταση  του δημόσιου χώρου ως χώρου συναντήσεων και ωσμώσεων. Η ανασύσταση του κοινού χώρου από τα κάτω με όλες τις αντιφάσεις και τις ιδιαιτερότητες που σήμερα διαπερνούν το κοινό..." (Ολόκληρη η ομιλία ΕΔΩ από το Χαϊδάρι SOS)
Άλλη παρέμβαση του κ.Σταυρίδη στο βιβλίο "Αμφισβητούμενοι χώροι στην πόλη" (συλλογικό) ΕΔΩ.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από το blog Roseta Books

ΣΥΣΤΑΣΗ: Προς τους κυρίους και κυρίες που θα συμμετάσχουν στις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές… Έστω και στο πάρα πέντε ρίξτε μια ματιά στο βιβλίο… και μετά ξανασκεφτείτε την υποψηφιότητά σας…

To βιβλίο είχε εκδοθεί το 1977 από τον ΠΑΠΑΖΗΣΗ (εξαντλήθηκε) και το 2007 από την ΚΟΥΚΙΔΑ….RsB

[...] Το δικαίωμα στην πόλη δεν αποτελεί απλώς μια διατύπωση του αιτήματος για γενικευμένη προσβασιμότητα στα αγαθά και τις υπηρεσίες που προσφέρει η πόλη. Δεν αποτελεί μια αναδιατύπωση του αιτήματος της δίκαιης αναδιανομής, που μπορεί απότην έμφαση στο εισόδημα να μετατοπιστεί και σε μια διεκδίκηση του χώρου. Μια τέτοια προοπτική, παρότι μπορεί να εκφράζει συγκεκριμένους αγώνες στην πόλη που υπήρξαν και υπάρχουν, δεν αμφισβητεί τη θεμελιώδη ποσοτικοποίηση του χώρου στην οποία βασίζεται η αλλοτριωτική εξάπλωση του αστικού.
Το δικαίωμα στην πόλη αναφέρεται σε μια διαφορετική κοινωνία πόλης σε μια διαφορετική αστική συνθήκη. Στην νέα κεντρικότητα του παιχνιδιού αντιστοιχεί η επανάδειξη της πόλης ως έργου, έργου που θα παράγεται συλλογικά από τους κατοίκους της. Η πόλη-έργο είναι μια πόλη που επανασυλλέγει τις διασκορπισμένες διαφορές, επιτρέπει πολλαπλές χρήσεις του χρόνου, άρα περιλαμβάνει πολλές ρυθμικότητες, και ενεργοποιεί την επινοητικότητα της φαντασίας ως δύναμη μετασχηματιστική. Η πόλη-έργο συνιστά δυναμική συνθήκη ανάπτυξης του διχαιώματος στην πόλη. Ουτοπία και πραγματικότητα μαζί, αποτελεί μια διαδικασία εκδίπλωσης της ανθρώπινης χειραφέτησης, και όχι έναν σκοπό-τέλος της αστικής συνθήκης. [...]

(από την εισαγωγή, Σταύρος Σταυρίδης, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ)

ΠΗΓΗ: Roseta Books ΕΔΩ