Συνέντευξη στοECOLEFT, ΕΔΩ
(αποσπάσμττα από τη συνέντευξη του Κώστα Φωτεινάκη- όλη ΕΔΩ )
Πως θα αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση;
Θα σας έλεγα με αντίσταση, αλληλεγγύη, δημιουργώντας αντιδομές, κοινωνικά δίκτυα πολιτών, ανταλλακτικά παζάρια… Αυτές οι κινήσεις είναι απαραίτητες, συμμετέχω σε αυτές αλλά από μόνες τους δεν επαρκούν. Το θέμα μας δεν είναι «να αντιμετωπίσουμε την κρίση».
Το θέμα μας είναι να ορίσουμε πρώτα απ΄ όλα τι είναι ευημερία και πως καταγράφεται. Είναι το ΑΕΠ δείκτης ευημερίας; Για μένα δεν είναι το ΑΕΠ.
Το θέμα μας είναι να ορίσουμε τι έχει αξία στη ζωή μας.
Είναι η δυνατότητα να καταναλώνουμε περισσότερα άχρηστα προϊόντα και να γινόμαστε δούλοι του συστήματος; Για μένα δεν έχει καμία αξία ο άχρηστος καταναλωτισμός.
Το θέμα μας είναι να επιλέξουμε κάποιο καλύτερο κόμμα και αντιπροσώπους στο κοινοβούλιο για να μας σώσει και να είμαστε εμείς παρατηρητές για τέσσερα χρόνια μέχρι τις επόμενες εκλογές; Προσωπικά να δεχτώ ότι τα κόμματα και οι «ηγέτες» παίζουν έναν ρόλο στην κοινωνία. Εδώ όμως θα επικαλεστώ τον Μπέρλοτ Μπρεχτ που έλεγε «Αλίμονο στους λαούς που έχουν ανάγκη από ήρωες» και θα πρόσθετα «που έχουν ανάγκη και από σωτήρες».
Λοιπόν μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν για την αντιμετώπιση της κρίσης. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις για μια δίκαιη κοινωνία που να σέβεται τον άνθρωπο, το φυσικό και το αστικό περιβάλλον, που να εξασφαλίζει τα πολιτικά και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης;
Δεν είναι πολλές…
1. Κατ΄ αρχάς να απορρίψουμε τις καπιταλιστικές αξίες του συστήματος, του σκληρού ανταγωνισμού, της μεγέθυνσης χωρίς όρια, της εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης. Απαλλαγμένοι προοδευτικά από τα «βαρίδια» του συστήματος να δημιουργήσουμε αντιδομές, οριζόντιες μορφές συνεργασίες και κοινής δράσης για να αντιμετωπίσουμε προσωρινά τις συνέπειες της κρίσης.
2. Να απορρίψουμε το δείκτη του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) ως δείκτη ανάπτυξης και να υιοθετήσουμε έναν «Πραγματικό Δείκτη Ευημερίας» (ΠΔΕ). Δεν συμφωνούμε όλοι σήμερα το τι είναι ευημερία και τι όχι. Σ΄ ένα άρθρο μου στις 18/12/2008 με τίτλο «Σημειώσεις για το ΑΕΠ, τον Πραγματικό Δείκτη Ευημερίας (ΠΔΕ), τις Διαφημίσεις και τον Καταναλωτισμό» κατέγραφα ορισμένες βασικές αξίες που συντελούν στη διαμόρφωση του ΠΕΔ. Επαναλαμβάνω αυτές τις αξίες: Βιωσιμότητα, Γνώση, Μόρφωση, Περιήγηση, Πολιτισμός, Τουρισμός, Σεβασμός στο Περιβάλλον και στον Άνθρωπο, Αλληλεγγύη, Ειρηνική Συνύπαρξη Εθνών - Θρησκειών – Σεξουαλικών επιλογών, Ανακατανομή του πλούτου, Κοινωνική φροντίδα, Απομεγέθυνση (χρησιμοποιώ αυτό τον όρο αντί για τον καθιερωμένο και μάλλον κακομεταφρασμένο όρο «αποανάπτυξη») κ.λπ. Κάθε λέξη , αξία, που συμβάλλει στον ΠΔΕ, είναι προφανές ότι περιέχει και άλλες έννοιες και ότι αλληλοεπιδρούν η μία στην άλλη.
3. Να εγκαταλείψουμε προοδευτικά τις μορφές κάθετης οργάνωσης της κοινωνίας (κόμματα, παρατάξεις κ.λπ), να παύσουμε να αναζητούμε «σωτήρες και ήρωες» που θα μας οδηγήσουν στη «Γη της επαγγελίας». Να περιορίσουμε την «αντιπροσώπευση/ εκπροσώπηση» και να αρχίσουμε να πειραματιζόμαστε με οριζόντιες μορφές οργάνωσης της κοινωνίας (Λαϊκές Συνελεύσεις, Επιτροπές γειτονιάς κ.λπ). Τέτοιες μορφές οργάνωσης της κοινωνίας , μικρής κλίμακας, ήδη λειτουργούν με επιτυχία στη χώρα μας.
4. Για να απορρίψουμε όμως τις καπιταλιστικές αξίες του συστήματος (α), για να υιοθετήσουμε τον Πραγματικό Δείκτη Ευημερίας (β) και για να συνεχίζουμε να πειραματιζόμαστε με τις οριζόντιες μορφές οργάνωσης της κοινωνίας (γ) χρειαζόμαστε ένα «καρπούζι», δηλαδή τη συνύπαρξη τριών χρωμάτων - ιδεολογικών ρευμάτων και πολιτικών προτάσεων: τo μαύρο (την αναρχική θεωρία για την κατάργηση της εκπροσώπησης και την ανάληψη ευθυνών από τον ίδιο τον πολίτη), το κόκκινο ( τη σοσιαλιστική αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης), το πράσινο (την αντικαπιταλιστική οικολογία).
Πως κρίνετε την Δημοτική Αρχή στο Χαϊδάρι;
Κρίνω ότι Τοπική Αυτοδιοίκηση ως θεσμός δεν υφίσταται στην πραγματικότητα. Είναι το μακρύ χέρι του κράτους. Η κεντρική εξουσία έχει φορτώσει στους Δήμους ευθύνες και αρμοδιότητες χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι προϋποθέσεις, δηλαδή οι πόροι, η τεχνογνωσία, το επιστημονικό δυναμικό. Η εμπειρία, η οργάνωση, η γνώση, η υπευθυνότητα, ο προγραμματισμός/ σχεδιασμός, η πραγματική διάθεση για συνεργασία με τους δημότες, το «όραμα» για μια βιώσιμη πόλη δεν υπάρχει στους δημοτικούς άρχοντες και στα επιτελεία τους. Οι νέοι θεσμοί «Επιτροπή Διαβούλευσης», «Συνήγορος του Δημότη» ή δεν υπάρχουν ή εκεί που υπάρχουν δεν παίζουν κανέναν ρόλο.
Το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής που καθορίζει τις χρήσεις, την οργάνωση και τη λειτουργία των πόλεων, δυστυχώς δεν προωθήθηκε από τις τροϊκανές κυβερνήσεις, όχι ότι ήταν κάτι το τέλειο, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ανάχωμα στο ξεχαρβάλωμα των πόλεων. Ο κ. Συφουνάκης (Υφυπουργός ΥΠΕΚΑ στην κυβέρνηση Παπαδήμου) δήλωσε ότι το νέο Ρυθμιστικό είχε προετοιμαστεί σε περίοδο ευημερίας και δεν προωθήθηκε γιατί έπρεπε να πάρει υπ΄ όψιν του τα νέα δεδομένα, με άλλα λόγια να υπακούσει εντολές της τρόικα.
Στο Ρότερνταμ που είχα πάει στην Εθνική Συνδιάσκεψη των Friends of Nature η αντιδήμαρχος μας παρουσίασε το εικοσάχρονο σχεδιασμό της πόλης. Όλα τα δημόσια και δημοτικά κτήρια μετά από 20 χρόνια θα λειτουργούν μόνο με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, οι μετακινήσεις στην πόλη θα γίνονται αποκλειστικά με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (λίγα Ι.Χ. κυκλοφορούν σήμερα στο Ρότερνταμ) κ.λπ.
Τώρα όσον αφορά το Χαϊδάρι, θα σας έλεγα ότι η κατάσταση είναι η ίδια περίπου με τους γειτονικούς δήμους. Σαφώς υπάρχουν τα προβλήματα που προανέφερα που συνδέονται με την κεντρική εξουσία, όμως, η έλλειψη σχεδιασμού με βάση τις νέες προδιαγραφές για τη λειτουργία των πόλεων, η ανικανότητα διοίκησης και οργάνωσης , η ανευθυνότητα είναι ορισμένα από χαρακτηριστικά της σημερινής διοίκησης.
Το πρόσφατο Διοικητικό Συμβούλιο στο οποίο συζητήθηκαν τα θέματα: Κολυμβητήριο και τμήματα του Πνευματικού Κέντρου ήταν μια ακόμα δυσάρεστη εμπειρία. Δεν μας ταιριάζει αυτό το Δ.Σ. ως πολίτες, ως κάτοικοι του Χαϊδαρίου. Υπάρχει αναντιστοιχία της ποιότητας των κατοίκων στο Χαϊδάρι και του Δημοτικού Συμβουλίου ως συνόλου, εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν όπως και στα μαθηματικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου