Ο χαρτογράφος Ιωάννης Κάουπερτ, ο PYRGOS, το Όρος Αιγάλεω/ Ποικίλο, η Ιερά Οδός, το τοίχος του Δέματος κ.λπ.

[Ο Ιωάννης Κάουπερτ επί το έργον,1891. Μετροτράπεζα επί τρίποδος, κλισιομετρική διόπτρα, αλεξήλιον. Οι «Χάρτες της Αττικής», το μεγάλο έργο πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 1875-1894 από έμπειρους τεχνικούς της Υπηρεσίας του πρωσικού στρατού με επικεφαλής τον Ιωάννη Κάουπερτ κατά παραγγελία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.]

[Κλικάρετε τη φωτογραφία για να μεγεθυνθεί]

[Ένας από τους περίφημους "Χάρτες της Αττικής" φέρει τον τίτλο PYRGOS και είναι το τμήμα εκείνο που αφορά το Ποικίλο Όρος, την Ιερά Οδό (και τους δύο κλάδους), το Χαϊδάρι, τις Λίμνες των Ρειτών (Κουμουνδούρου), τον Σκαραμαγκά, το αρχαίο ΔΕΜΑΣ, το φαράγγι Ζαστάνι, το χωριό Στεφάνι (ίσως να είναι αυτό που είναι στη χαράδρα κοντά στα Νεόκτιστα Ασπροπύργου κ.λπ.) Η ανωτέρω φωτογραφία προέρχεται από την ψηφιακή έκδοση των χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ από την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Χαϊδελβέργης. Κλικάρετε ΕΔΩ για να δείτε σε ψηφιακή μορφή όλους τους "Χάρτες της Αττικής" του Κάουπερτ. Περισσότερες αναφορές στο βιβλίο Μανόλης Κορρές: “Εκτέλεση περιεχομένο και αξία των χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ”.]

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διαθέτουμε τον χάρτη PYRGOS σε αναλυτικότερη μορφή που μπορεί να μεγεθυνθεί αλλά λόγω "βάρους" δεν μπορεί να αναρτηθεί στο blog.

΄--------------------

Ένα χρόνο μετά τη δημοσίευση των Χαρτών της Αττικής, τον Αύγουστο του 1884, δημοσιεύεται στο περιοδικό ΑΠΟΛΛΩΝ, του εκδότη και διευθυντή  Σακελαρόπουλου, μια κριτική παρουσίαση των χαρτών που την υπογράφει ο Ν.ΠΕΤΡΗΣ.

Εμείς εδώ λόγω ειδικού παρουσιάζουμε την κριτική στο χάρτη PYRGOS. Διατηρούμε την ίδια ορθογραφία εκτός από τους τόνους.

"...Το τέταρτον φυλλάδιον Πύργος το υπό τού Siemens ιχνογραφηθέν  αρκτικώς συνάπτεται τω πρώτω.  Το μεν μέσον αυτού κατέχει το Αιγάλεων όρος, το χωρίζον το πεδίον των Αθηνών εκ τού ελευσινίου. Δίκην δεν μακράς εμπεφυτευμένης δρυός τίθεται η θαυμασίως εσχηματισμένη αύτη ακρώρεια ανά μέσον των δύο πεδιάδων και προς μεσημβρίαν καθήκει εις την ακτήν, ένθα καταλείπουσα στενώ χώρον τη αμαξιτή οδώ (σ.σ. μάλλον εννοεί την Ιερά Οδό)  αποτελεί μετά το νοτιώτερον κειμένης ορεινής σειράς του Κορυδαλλού την διάβασην του Δαφνίου και εξικνείται και προς άρκτον εγγύς του γνωστού όρους Πάρνηθος, όπου καταλιμπάνει το κενόν, δι ου οι Λακεδεμόνιοι επί τού πολεπονησιακού πολέμου εισέλαβλλον εις την Αττικήν.

Επί του φυλλαδίου τούτου η νέα διαγραφή εμπλούτισε πολύ την ημετέραν γνώσιν των αρχαίων ερειπίων. Μη σκοπουμένων δε των αναριθμήτων τύμβων, οίτινες και ενταύθα κατά τας ακάρπους υπωρείας τού όρους εισί πολυαρθμότεροι, ή κατά την καλλιεργημένην πεδιάδα, προσέλκεται το βλέμμα του παρατηρητού μεγάλη κατασκευή οχυρωμάτων διότι εκ τού ύψους της μεσημβρινής οφρύος της Πάρνηθος μέχρι του Αιγάλεω παρατείνεται μακρόν τοίχος (σ.σ. εννοεί το τοίχος του Δέματος), ου σκοπός ήτο ο αποκλεισμός της εισόδου εις το πεδίον των Αθηνών. Πλην αλλ’ όμως απέτυχεν τού  σκοπού και τούτο, ως πάντα τα τείχη τής αρχαιότητος, ότε ήδη δεν ίστατο κατόπιν, αυτού το ζών τείχος των Μαραθωνομάχων εκείνων. Και το φυλλάδιον τούτο υπό γραφικήν έποψιν επιδρά πάνυ ζωηρώς,,,."