Δόμνα Σαμίου: "...στο Δαφνί κρύο νερό που πίνουν οι αγγέλοι..." "Κυρά Χρυσοδαφνιώτισσα..." | Η Μονή Δαφνίου Παγκόσμιο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς προτεραιότητα του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.

Συνεχίζουμε τις αναρτήσεις με τη Μονή Δαφνίου, Παγκόσμιο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς. 

Ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. από τη σύστασή του έχει κάνει δεκάδες επισκέψεις, ξεναγήσεις, έγγραφα, αναφορές κ.λπ. για να επιταχύνει τις διαδικασίες να ολοκληρωθούν οι εργασίες συντήρησης, αποκατάστασης και να γίνει η Μονή Δαφνίου επισκέψιμη, αρχικά υπό "συνθήκες εργοταξίου" και στη συνέχεια υπό συνθήκες Μνημείου. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες, και αν δεν τις γνωρίζαμε τα πρώτα χρόνια μετά το σεισμό του 1999 που το Καθολικό της Μονής Δαφνίου "άνοιξε σαν τριαντάφυλλο", φροντίσαμε και τις μάθαμε. Μεγάλες ζημιές, πολλά τεχνικά προβλήματα, σοβαρά ιστορικά ρήγματα από το σεισμό του 1981 κ.λπ. 

Ωστόσο έχουν περάσει δεκαοκτώ χρόνια μετά το σεισμό. Το 2015, έτος που θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες αποκατάστασης, εξέπνευσε. Δεν είμαστε γκρινιάρηδες αλλά δεκαεπτά μετά το σεισμό και η Μονή Δαφνίου να μην είναι επισκέψιμη σε καθημερινή βάση και σε συνθήκες Μνημείου είναι πολλά. 

Ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. εύχεται να ολοκληρωθούν οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης και στις 18 Απριλίου 2016, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων να την γιορτάσουμε με γιορταστική επίσκεψη στο χώρο. Ο Σύλλογος την Κυριακή 17 Απριλίου, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων, προετοιμάζει εκδήλωση για τη Μονή Δαφνίου. Θα επανέλθουμε με περισσότερες πληροφορίες. Για την ώρα ας ακούσουμε τη Δόμνα Σαμίου 

------------------------------------------------------------------- 

 Ακούστε το τραγούδι από τη Δόμνα Σαμίου που περιλαμβάνεται στο δίσκο "ΣΕΡΓΙΑΝΙ", ΣΕΙΡΙΟΣ, (1986). Το τραγούδι αυτό δεν είχε γραφτεί προηγούμενα σε δίσκο. Η Δόμνα Σαμίου έμαθε το τραγούδι από το δάσκαλό της Σίμωνα Καρά (1905-1999) που είχε παντρευτεί στο Δαφνί στις 26/12/1950. Για πρώτη φορά δημοσιεύουμε όλους τους στίχους του τραγουδιού: 

Σεργιάνι 'ναι στη Σεργιανή 

Σεργιάνι ’ναι στη Σεργιανή και στη Mεντέλη μέλι

και στο Δαφνί κρύο νερό που πίνουν οι αγγέλοι. 

 Άστρο της αυγής γιατ' άργησες να βγεις; 

Στ’ Aλίκοκου ’ναι οι όμορφες 

στο Pοδακιό οι άσπρες 

και στη Xρυσοδαφνιώτισσα ξανθιές και μαυρομάτες. 

Tα μεσάνυχτα ν’ αφήσεις ανοιχτά. 

Kυρά Xρυσοδαφνιώτισσα μεγάλη σού ’ναι η χάρη

με το ψηφί, με το ριγλί1, με το μαργαριτάρι. 

Πρόβαλε να ’δεις καρδιά που τυραννείς. 

[Σεργιανή= Καισαριανή/ Μεντέλη=Πεντέλη/Αλίκοκος=Γειτονιά στην Κυδαθηναίων(Πλάκα)/ Ροδακιό=Αγίας Φιλοθέης (Πλάκα] 

Το τραγούδι αυτό αναφέρεται για πρώτη από τον Δημήτριο Καμπούρογλου το 1888 στο Βυζαντινό Ημερολόγιο και επαναλαμβάνεται στο βιβλίο του ΤΟ ΔΑΦΝΙ, 1920. 

Ο Γιώργος Λαμπάκης στο βιβλίο του ΜΟΝΗ ΔΑΦΝΙΟΥ (1889)αναφέρει ένα στίχο από το τραγούδι που το είχε διαβάσει στο ημερολόγιο του Καμπούρογλου. 

Από τα παραπάνω εξηγείται γιατί ο καθηγητής Γιώργος Προκοπίου χρησιμοποιεί τη φράση "Παναγία Χρυσοδαφνιώτισσα" στο τίτλο της βραβευμένης ταινίας του ΤΟ ΔΑΦΝΙ. Είναι προφανώς γνωστή σε έναν ευρύτερο κύκλο ανθρώπων στην Αττική και έχει προκύψει από την εορτή της Παναγίας,23 Αυγούστου, του Καθολικού της Μονής Δαφνίου.