Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Καρκινογόνα κατάλοιπα (αμμοβολής) στο Θριάσιο


[Δείτε το Video. Συγχαίρουμε τους παραγωγούς του video για την έρευνά τους, τους οποίους και δεν γνωρίζουμε]

Το θέμα αυτό το γνωρίζουμε σχετικά καλά...
Τα κατάλοιπα της αμμοβολής, όχι μόνο των ναυπηγείων αλλά και της βιομηχανίας (γέφυρες, κατασκευές, δεξαμενές, διυλιστήρια κ.λπ,) πετιούνται όπου "λάχει" χωρίς να τηρούνται οι προδιαγραφές και οι νόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ισχύουν και στη χώρα μας.
Και δεν πετιούνται μόνο τα κατάλοιπα της αμμοβολής όπου "λάχει" αλλά και τα δοχεία των χρωμάτων μετά τη χρησιμοποίησή τους.

Ίσως το πρόβλημα να έχει περιοριστεί όσον αφορά τα Ναυπηγεία (Σκαραμαγκά, Ελευσίνας κ.λπ) και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Πειραιά - Περάματος - Σαλαμίνας, λόγω της συρρίκνωσης των εργασιών, οι συνέπειες πάντως της ρύπανσης παραμένουν ιδιαίτερα στο κόλπο της Ελευσίνας και ακόμα περισσότερο στον ιστορικό χώρο της Κυνοσούρας (Σαλαμίνα).
Υπενθυμίζουμε την έκθεση της Grren Peace (1999) για τα χρώματα που περιέχουν TPT (έχει απαγορευτεί διεθνώς από το 2001 η χρήση του στην παραγωγή):
"Η επιλογή των περιοχών αυτών έγινε με βάση την πυκνότητα διέλευσης και παρουσίας πλοίων. Πιο συγκεκριμένα, επιλέχθηκε μία περιοχή (Κυνοσούρα) όπου γίνεται αμμοβολή και απομάκρυνση των υφαλοχρωμάτων των πλοίων, δύο περιοχές με υψηλή κυκλοφορία πλοίων (Ικόνιο Πειραιά και Λιμάνι Θεσσαλονίκης) και δύο περιοχές χαμηλής κυκλοφορίας πλοίων (Λιμνιώνας/Σελήνια Σαλαμίνας και θαλάσσια περιοχή Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης).
Τα δείγματα στάλθηκαν για ανάλυση στο εξειδικευμένο εργαστήριο GALAB της Γερμανίας. Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιοχές παρατηρήθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις ΤΒΤ και μάλιστα σαφώς ανώτερες από το σχετικό όριο που έχει προτείνει το 1997 η διεθνής Σύμβαση Όσλο-Παρισιού για την Προστασία του ΒΑ Ατλαντικού (OSPAR) και το οποίο ορίστηκε σε 0,05 μg ΤΒΤ/Kg ιζήματος.
Συγκεκριμένα, οι συγκεντρώσεις ΤΒΤ κυμάνθηκαν από 85 έως 89.600 μg ΤΒΤ/Kg. Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις παρατηρήθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, στην περιοχή της Κυνοσούρας, όπου πραγματοποιούνται αμμοβολές και απόρριψη του ΤΒΤ που περιέχεται στα υφαλοχρώματα απ' ευθείας στη θάλασσα (μια πρακτική που θεωρείται αδιανόητη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες)."


Ωστόσο όπως σημειώσαμε ανωτέρω, παρά τον περιορισμό της αμμοβολής στα ναυπηγεία και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, η αμμοβολή ως μέθοδος αποσκωρίασης και προετοιμασίας των επιφανειών συνεχίζεται σε βιομηχανικούς χώρους (διυλιστήρια, στέγαστρα, δεξαμενές κ.λπ), σε μεταλλικές γέφυρες κ.λπ.

Και μια πρόταση προς τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, οι οποίοι παίζουν το ρόλο του "χωροφύλακα" και συχνά απευθυνόμαστε σ΄ αυτούς:
Ας ερευνήσουν που τοποθετήθηκαν τα κατάλοιπα της αμμοβολής και τα άδεια δοχεία χρωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν για τη συντήρηση της γέφυρας το 2010 στη συμβολή της Λ. Αθηνών και του Κηφισού...
Υπήρχε στη σύμβαση όρος για την απομάκρυνση των καταλοίπων; Αυτός ο όρος αν υπήρχε τηρήθηκε; Υπάρχουν έγγραφα που πιστοποιούν την τήρηση του όρου; Αν δεν υπήρχε όρος γιατί δεν υπήρχε; Και αν δεν υπήρχε θα υπάρχει στο μέλλον τουλάχιστον για τα έργα του δημοσίου;
Με καλή διάθεση θέτουμε τα ερωτήματα στους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, τους οποίους εκτιμούμε, για να συμβάλουμε και εμείς στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Διαβάστε και ΕΔΩ για το τι αντιμετωπίζουν.
--------------
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ανάρτηση αφιερώνεται στο blog ΑΙΓΙΑΛΟΣ (ΕΔΩ) με έδρα τη Σαλαμίνα ως αναγνώριση των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που προσφέρει για την ενημέρωση αλλά και για τη στήριξη του διαχειριστή προς τους bloggers (και προς τον ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.) και στις περιβαλλοντικές οργανώσεις με τις αφίσες και τα γραφιστικά που μας προσφέρει αφιλοκερδώς. Αγαπητέ ΑΙΓΙΑΛΕ σε ευχαριστούμε.