[...Χρειαζόμαστε μια Ρήξη με την Ε.Ε. των δήθεν τεχνοκρατών χωρίς ανακοπή με τους λαούς και τα κινήματα των πολιτών. Χρειαζόμαστε μια ρήξη με τα πρότυπα της οργάνωσης της κοινωνίας, της οικονομίας και των αξιών του καπιταλιστικού συστήματος.
Χρειαζόμαστε μια Νέα Ελλάδα , σε μια Νέα Ευρώπη σε ένα δικαιότερο και αλληλέγγυο κόσμο...]
[Ζούμε σε μία περίοδο έντονης πολιτικής οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κρίσης σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Στην Ελλάδα, που μέχρι πρόσφατα αποτελούσε τον αποδιοπομπαίο τράγο της ευρωζώνης, η κρίση παρουσιάζεται με εντονότερα χαρακτηριστικά, προβλέπεται ότι θα είναι μακροχρόνια και θα επηρεάσει όλα τα παραγωγικά και δημιουργικά στρώματα της κοινωνίας (εργαζόμενους, συνταξιούχους, νέους, ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, συνεπείς επαγγελματίες). Η ανεργία στην Ελλάδα αναδεικνύεται σε μείζον πρόβλημα και εκτιμάται ότι σύντομα θα προσεγγίσει το 20% με αυξητική τάση. Μισθοί και συντάξεις κόβονται, η έκτακτη και άδικη φορολογία πλήττει το ήδη μειωμένο εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. Το κοινωνικό κράτος (παιδεία, υγεία, προστασία του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος κ.λπ) μέρα με τη μέρα προσφέρει όλο και λιγότερες υπηρεσίες.
Τα οικονομικά,
κοινωνικά, πολιτικά και περιβαλλοντικά προβλήματα ωστόσο δεν καταγράφονται μόνο
στην Ελλάδα. Η κρίση επεκτείνεται ταχύτατα σε ολόκληρη την Ευρώπη και δεν
μπορεί πλέον να αποδοθεί στα στερεότυπα των «διεφθαρμένων και τεμπέληδων
Ελλήνων». Μια σειρά χώρες της Ευρώπης, ακόμα και στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζουν σοβαρά
προβλήματα χρέους, φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού κ.λπ. Η άποψη μας είναι ότι
οι γενεσιουργικές αιτίες των προβλημάτων αυτών, είναι το καπιταλιστικό σύστημα,
οι χρηματιστηριακές αγορές, η υποχώρηση των ιδεών της αλληλεγγύης και της
συμμετοχής των πολιτών στα κοινά. Διαπιστώνουμε την εγκατάλειψη του κεϋνσιανού
καπιταλιστικού μοντέλου, την επιβουλή του νεοφιλελευθερισμού και ταυτόχρονα την
υποχώρηση του σοσιαλιστικού οικολογικού οράματος για έναν καλύτερο κόσμο, με
ένα κοινωνικό κράτος που να σέβεται το περιβάλλον, τον άνθρωπο και τις ανάγκες
του.
Είναι βασικά θετικό το ψήφισμα του πρόσφατου
IV συνεδρίου των International Friends of Nature (Σεπτέμβριος 2011) στο οποίο διαπιστώνεται ότι:
ü «η Ευρώπη κινδυνεύει από τον
χρηματιστηριακό καπιταλισμό, βρίσκεται αντιμέτωπη με οικολογικές -
οικονομικές προκλήσεις και τη νέα δομή της υφηλίου, αλλά και από μοντέρνο
πνεύμα εθνικισμού και ανικανότητας απαραίτητων αλλαγών. Το πιο σημαντικό
καθήκον συνίσταται στην απαίτηση για περιορισμό και ρύθμιση του καπιταλισμού
της οικονομίας της αγοράς. Όμως η πολιτική ασχολείται κατά κύριο λόγο με τα
αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης και όχι με τις αιτίες».
ü
«…Για το λόγο αυτό πρέπει να σταματήσει ο καπιταλισμός των χρηματιστικών
αγορών και να ενισχυθεί η ιδέα της κοινωνικής δημοκρατίας…»
ü «…Ο δικός μας στόχος είναι μία
βιώσιμη Ευρώπη σε ένα βιώσιμο κόσμο. Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο πρέπει να
συνδυάσει την οικονομικο -τεχνική πρόοδο με κοινωνικές ασφαλιστικές δικλείδες
και με την προσωπική ελευθερία. Και πρέπει αυτός ο στόχος να συνδυαστεί με την
προστασία των φυσικών πόρων ζωής και τα δικαιώματα των μειοψηφιών. Η Ευρώπη
πρέπει να αναδειχτεί και να εξελιχτεί σε αποφασιστικό παράγοντα ειρήνης και
κοινωνικής δύναμης…»
Ωστόσο από το συνέδριο των INF τον Σεπτέμβριο του 2011 έχουν περάσει τρεις μήνες και η διαπίστωση του ψηφίσματος ότι «…επειδή το εθνικό κράτος μόνο του δεν είναι σε θέση να αντισταθεί στις
δυνάμεις του χρηματιστικού κεφαλαίου, χρειαζόμαστε μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση»
προτείνουμε να επανεξεταστεί.
Η άποψή μας είναι ότι δεν χρειαζόμαστε μια «πιο ισχυρή
Ευρωπαϊκή Ένωση», αντιθέτως χρειαζόμαστε μια «δίκαιη, αλληλέγγυα, Ευρώπη με
κοινωνικό πρόσωπο, με σεβασμό στη διαφορετικότητα, μια Ευρώπη με αειφορική
ανάπτυξη» αν και η έννοια της «αειφορίας» υπονομεύεται και καταστρατηγείται.
Συμφωνούμε με την άποψη του Προέδρου των INF Malfred Pills που διατυπώθηκε την πρώτη ημέρα των εργασιών του συνεδρίου, ότι δηλαδή
«Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια ανάπτυξη που δεν θα επιβαρύνει τις
αναγεννητικές ιδιότητες της φύσης και τις δυνατότητες της πραγματικής
οικονομίας. Αυτό που συμβαίνει δεν είναι ανάπτυξη. Η δημοκρατία μας χρειάζεται
δυναμική αλλαγής, για να διαμορφώσει την οικονομία και την κοινωνία. Πρώτα απ
'όλα, οι χρηματοπιστωτικές αγορές πρέπει να ρυθμιστούν, προκειμένου να
ενισχυθεί η κοινωνική δημοκρατία».
Όμως αυτή η «ρύθμιση των χρηματιστηριακών αγορών
προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνική δημοκρατία» δεν μπορεί να προέλθει απ΄
αυτήν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μέλλον της
Ευρώπης είναι συνυφασμένο με το μέλλον των κοινωνικών και των πολιτικών αγώνων
για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη και στην κάθε χώρα
ξεχωριστά.
Χρειαζόμαστε μια Ρήξη με την Ε.Ε. των δήθεν
τεχνοκρατών χωρίς ανακοπή με τους λαούς και τα κινήματα των πολιτών. Χρειαζόμαστε μια ρήξη με τα πρότυπα της
οργάνωσης της κοινωνίας, της οικονομίας και των αξιών του καπιταλιστικού
συστήματος.
Χρειαζόμαστε
μια Νέα Ελλάδα , σε μια Νέα Ευρώπη σε ένα δικαιότερο και αλληλέγγυο κόσμο.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου