[Να σώσουμε το ιστορικό Δημαρχείο της πόλης μας και τον δενδρόφυτο περιβάλλοντα χώρο από την κατεδάφιση και τη τσιμεντοποίηση. Να σεβαστούμε τους προγόνους μας και να διατηρήσουμε την ιστορική μνήμη]
Η ιστορία
του παλαιού Δημαρχείου Χαϊδαρίου
(Δημάρχου
Δημητρίου Γιαχνή)
Επιμέλεια: Κώστας
Φωτεινάκης
Το Χαϊδάρι συνδέεται άμεσα
με την Εθνική Αντίσταση, με το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου (τόπο συγκέντρωσης των
Ελλήνων Πατριωτών) και με το ΜΠΛΟΚ15 το κτήριο των μελλοθανάτων, προθάλαμο των
εκτελέσεων.
Όμως το Χαϊδάρι εκτός από
το ΜΠΛΟΚ15, που συνδέεται με την Εθνική Αντίσταση και τη Γερμανική κατοχή, έχει
ένα άλλο ιστορικό κτήριο, το οποίο ίσως να είναι και το μοναδικό στην Ελλάδα.
Οι Γερμανοί είχαν από το 1933/4 εγκαταστήσει σε ένα κτήριο στο Χαϊδάρι τον
κατάσκοπο Όττο Χέρτσφλερ ο οποίος τους
ενημέρωνε για τα δρώμενα στην Ελλάδα, πριν από τη Γερμανική κατοχή. Το ιστορικό
κτήριο βρίσκεται στη συμβολή των Οδών
Κουμουνδούρου και Νικομηδείας και τώρα απειλείται με κατεδάφιση, με προοπτική
να κατασκευαστεί ένα νέο κτήριο, το οποίο αφενός μεν κατεδαφίζει την ιστορία μας αφετέρου δε καταστρέφει τον
περιβάλλοντα δενδρόφυτο χώρο του κτηρίου που λειτουργεί ως πλατεία.
Ιστορικά στοιχεία του κτηρίου:
Α) «Το μάτι του εχθρού παρακολουθεί άγρυπνα. Φαίνεται όμως ότι είναι
αρκετά ενήμεροι της εδώ κατάστασης, γιατί είχαν από χρόνια τον κατάσκοπό τους
στην πόλη μας (σ.σ. το Χαϊδάρι). Συγκεκριμένα
γύρω στα ’33-’34 ο Γερμανός Όττο
Χέρτσφλερ έκτισε το Παλιό Δημαρχείο (σ.σ. ως οικία) και εγκαταστάθηκε σε αυτό. Είχε εγκαταστήσει ασύρματο στο πηγάδι του
Κήπου. Τώρα οι Γερμανοί τον διόρισαν δ/ντή της λείας του Πολέμου με έδρα τον
Πειραιά…»
«Με βάση τις πληροφορίες του Δημ. Γιαχνή (σ.σ. από
τους πρώτους κάτοικους του Χαϊδαρίου που διατέλεσε δύο φορές δήμαρχος της πόλης
και εκλέχτηκε βουλευτής με την ΕΔΑ το 1956) ο Όττο, επειδή κατηγορήθηκε ως
εγκληματίας πολέμου μετά την Κατοχή εξαφανίστηκε χωρίς να τολμήσει να ζητήσει
ούτε την περιουσία του, όταν το ’59 – ’60 η Ελλην. Κυβέρνηση έδωσε αυτή τη
δυνατότητα. Έτσι στο σπίτι του στεγάστηκε το Δημ.Σχολείο ως το ’56, στη
συνέχεια η Αστυνομία που μεταφέρθηκε από το Δαφνί και τέλος από το ’64 με
πρωτοβουλία του νεοκλεγέντος τότε Δημάρχου Δημ.Γιαχνή στεγάστηκαν εκεί οι
υπηρεσίες του Δήμου…»
ΠΗΓΗ: π.Γιώργος
Φραγκιαδάκης, «ΜΝΗΜΕΣ Νέα Φώκαια – Χαϊδάρι», 1982, έκδοση Ενορίας Κοιμήσεως
Θεοτόκου
Β) « Ένα άλλο σημείο της
πόλης το οποίο συνδέεται με την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής είναι το
κτήριο του παλαιού δημαρχείου στην οδό Κουμουνδούρου. To
κτήριο ανήκε σε Γερμανό κατάσκοπο και μετά την απελευθέρωση κατασχέθηκε
από το ελληνικό Δημόσιο…»
ΠΗΓΗ: «Δήμος
Χαϊδαρίου – Ιστορική Αναδρομή», 2006,
έκδοση Δήμου Χαϊδαρίου, σελ. 47 και στον ιστότοπο του Δήμου http://www.haidari.gr/Default.aspx?tabid=221&language=en-US
Γ) «Οι Γερμανοί προετοίμαζαν μεθοδικά και από καιρό,
στρατιωτικά και πολιτικά την επίθεσή τους στην Ελλάδα. Στο Χαϊδάρι είχαν
εγκαταστήσει, πριν την έναρξη του πολέμου, έναν Γερμανό κατάσκοπο, ο οποίος
είχε αγοράσει γη, είχε κτίσει κατοικία και επικοινωνούσε με τη Γερμανία μέσω
ασυρμάτου. Το όνομά τους ήταν Όττο Χέρτσφλερ και κατοικούσε επί της σημερινής
οδού Κουμουνδούρου 22, στο ύψωμα. Οι Γερμανοί στη διάρκεια της Κατοχής τον
διόρισαν διευθυντή της πολεμικής λείας. Ο Όττο Χέρτσφλερ επέζησε στο πόλεμο
αλλά δεν διανοήθηκε να ζητήσει το σπίτι του μετά την Κατοχή. Στα πρακτικά του
Δημοτικού Συμβουλίου 16/11/1945 αρ.πρακτικού καταγράφεται ότι το οίκημα Όττο
«αποφασίστηκε όπως σχηματισθή επιτροπή εκ των κατοίκων της κοινότητος (σ.σ. τότε
το Χαϊδάρι ήταν ακόμα κοινότητα) και με υπόμνημα να απευθυνθούν στο Υπουργείο
Οικονομικών και Εσωτερικών.
Στο κτίριο αυτό στεγάστηκαν, αμέσως μετά την παραχώρηση
τού κτίσματος στο δημόσιο (σ.σ. ο συγγραφέας δεν γνώρισε με ποιο αντάλλαγμα και
όρους) στο Δήμο το έτος 1965, το Δημοτικό Σχολείο (έως το 1956), η Αστυνομία
(έως το 1964) και το Δημαρχείο Χαϊδαρίου (έως το 1978). Στη συνέχεια
λειτούργησε εκεί το τμήμα εικαστικών του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου (σ.σ.
έως το Δεκέμβριο του 2005).
Το κτίριο…. Φέρει το όνομα του Δημάρχου Χαϊδαρίου και
βουλευτή της ΕΔΑ, Δημήτρη Γιαχνή…»
ΠΗΓΗ: Κώστας
Φωτεινάκης, «Χαϊδάρι – Τόπος και Άνθρωποι», 2007, προσανατολισμοί/ e-trust.
Δ) Εκτός των ανωτέρω
βιβλιογραφικών πηγών, υπάρχουν ακόμα μαρτυρίες επιζώντων κατοίκων που επιβεβαιώνουν
τις χρήσεις του κτηρίου από τα προκατοχικά χρόνια μέχρι της ημέρες μας.
Για όλους τους ανωτέρω
ιστορικούς λόγους το κτήριο Όττο, για εμάς «Παλαιό Δημαρχείο – Δημήτρης
Γιαχνής» το κτήριο δεν πρέπει να κατεδαφιστεί αλλά να διατηρηθεί γιατί α) αποτελεί
ίσως το μοναδικό σωζόμενο κτήριο στην Ελλάδα κατασκοπικής δραστηριότητας των
Γερμανών κατακτητών β) είχε χρήσεις βασικών υπηρεσιών του Δήμου Χαϊδαρίου όπως
Δημοτικό Σχολείο – Αστυνομία – Δημαρχείο – Πνευματικό Κέντρο και αποτελεί
σημαντική νεώτερη ιστορική μαρτυρία στις μέρες μας που η ιστορική μνήμη
εξασθενεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου