Ο Γιαννόπουλος φορούσε λευκή φανέλα, κοστούμι και γάντια γκλασέ. Το ρολόι που βρέθηκε στην τσέπη του, είχε σταματήσει στις 11 και 3 λεπτά. Ο αστυνομικός Ελευσίνος, διέταξε να μεταφερθεί το πτώμα στην εκκλησία. Εκεί έμεινε ως την άλλη μέρα το πρωί που έγινε η κηδεία. Αλλά στο διάστημα που μεσολάβησε: «…διεπιστώθη ότι το πτώμα είχον ήδη περιποιηθεί χείρες αβραί, οι οποίαι είχαν αποθέσει επί της κεφαλής του στέφανον ανθέων εξαιρετικών και είχαν χύσει επ” αυτού μύρα. Ο αστυνόμος εξήγησεν ότι με το πρωινόν τραίνον, κατήλθαν εξ Αθηνών δύο κυρίαι του εξωτερικού, οι οποίαι μετέβησαν εις την εκκλησίαν και απέθεσαν επί του πτώματος πλήθος ανθέων τα οποία έφεραν εξ Αθηνών και το εμύρωσαν. Ακολούθως, έφυγον χωρίς να καταστήσουν γνωστά τα ονόματά των». (Εφημερίδα «Πατρίς» 22/4/1910)
Διαβάστε περισσότερα για τον Περικλή Γιαννόπουλο και για τον μεγάλο του έρωτα, τη Σοφία Λασκαρίδου στο ρεπορτάζ του Φρέντυ Γερμανού ΕΔΩ.
Το έργο του Περικλή Γιαννόπουλου, και ιδιαίτερα τις θέσεις που είχε αναπτύξει για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ , έχουν επιχειρήσει να το οικειοποιηθούν διάφοροι εθνικιστές και νεοναζί, ωστόσο ο Περικλής Γιαννόπουλος δεν είχε καμία σχέση με αυτούς.
Ελάχιστοι γνωρίζουν λεπτομέρειες για τον τρόπο που επέλεξε ο Περικλής Γιαννόπουλος να αυτοκτονήσει στον Σκαραμαγκά και για το πως αναγνώρισε το πτώμα η Σοφία Λασκαρίδου που μόλις είχε επιστρέψει από το Μόναχο.... [ΕΔΩ]
[συνεχίζεται]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου