[Το εξώφυλλο του βιβλίου "Ελλάδα και Μάης μαζί", εκδόσεις "Κρύσταλλο" (1987).
Νεώτερες εκδόσεις από τις εκδόσεις "ύψιλον" ΕΔΩ]
Σε περίοδο έντονης πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής κρίσης που ζούμε, και μπροστά στην πλήρη απαξίωση της χώρας μας από τους ξένους "εταίρους" μας, με ευθύνη των διαχρονικά κυβερνώντων επιλέξαμε ένα κείμενο, ύμνος για το τοπίο της Ελλάδας, από το ημερολόγιο της Βιρτζίνιας Γουλφ, όταν επισκέφτηκε για δεύτερη φορά τη χώρα μας (1932):
"Η Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία η πιό όμορφη χώρα που έχει απομείνει.
Οι άνθρωποι είναι οι πιό συμπαθητικοί που γνώρισα ποτέ. Όλοι χαμογελάνε.
Γιατί δεν μου είπες ότι η Ελλάδα είναι τόσο όμορφη;
Αυτή η θάλασσα ήταν παρθένα. Κι
έκοψα άγρια κρίνα και κίτρινα αστεράκια που δεν τα 'χα ξαναδεί, και
μικρά βυσσινιά, μωβ, μπλε, άσπρα λουλουδάκια, σαν μαργαρίτες.
Ολόκληρο το βουνό ήταν κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες.
Τα ξενοδοχεία λάμπουν από καθαριότητα. Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος. Είναι
τρέλα να χάνει κανείς τα καλύτερα του χρόνια πασχίζοντας να πλουτίσει,
όταν υπάρχει αυτή η άγρια αλλά πολύ πολιτισμένη και πανέμορφη χώρα όπου
μπορείς να ζήσεις"
---------
Η Βιρτζίνια Γουλφ στο ημερολόγιο της κάνει μια ενδιαφέρουσα περιγραφή της Μονής Δαφνίου "Πέμπτη 21 Απριλίου" που θα την δημοσιεύσουμε στο blog ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ ΕΔΩ.
-----------------------------------------------------
... υπάρχουν ευτυχώς ακόμα ξένοι που ανακαλύπτουν τις ομορφιές της χώρας μας....
Διαβάστε ΕΔΩ το ρεπορτάζ στο CNN για την Καλαμάτα... Το θέμα είναι να μη ξεπεράσουμε τα όρια της τουριστικής ανάπτυξης, αυτό που λέγεται "φέρουσα ικανότητα" της περιοχής γιατί τότε... θα έχουμε μια από τα ίδια...
-----------------------------------------------------
... υπάρχουν ευτυχώς ακόμα ξένοι που ανακαλύπτουν τις ομορφιές της χώρας μας....
Διαβάστε ΕΔΩ το ρεπορτάζ στο CNN για την Καλαμάτα... Το θέμα είναι να μη ξεπεράσουμε τα όρια της τουριστικής ανάπτυξης, αυτό που λέγεται "φέρουσα ικανότητα" της περιοχής γιατί τότε... θα έχουμε μια από τα ίδια...
1 σχόλιο:
Όμως... Όπως σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου ο Άρης Μπερλής "... η ίδια η Γουλφ παρατηρεί με πρωτοφανή οξυδέρκεια στο ημερολόγιό της: Ο τόπος είναι τόσο εξουθενωμένος που δεν μπορεί πια να διαφυλάξει τα συμφέροντά του..."
Δημοσίευση σχολίου