Διαδικτυακή Εκδήλωση για την Πρωτομαγιά από τον ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ -2ο αφιέρωμα

Ακολουθεί το 2ο αφιέρωμα. 
Στην διαδικτυακή εκδήλωση συμμετείχαν συνολικά16 άτομα.
ΕΔΩ το πρόγραμμα της εκδήλωσης

Η Βούλα Σοφού αναλύει το νόημα της Πρωτομαγιάς. ΕΔΩ όλο το κείμενο.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν οι: 

Ελένη Μπάστα,Έλλη Τσαΐρη και Ράνια Παναγιωτίδου. 

ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίασή τους.

Ο Μάης των λουλουδιών και των αγώνων.....

οι δύο όψεις της Πρωτομαγιάς

   

Πρωτομαγιά !... μέρα των λουλουδιών…μέρα που η φύση βρίσκεται σε οργασμό…χρώματα και αρώματα,κάτω από το λαμπερό,ζεστό χάδι του ήλιου ... είναι μια μέρα που συμβολίζει τη νίκη της ζωής επί του θανάτου!!! Μια μέρα που οι άνθρωποι, νέοι ,γέροι, παιδιά ξεχύνονται και απολαμβάνουν τη φύση, κυλιούνται στους αγρούς  φτιάχνουν μαγιάτικα στεφάνια για να ξορκίσουν το κακό και να’ χουν καλή τύχη

Είναι όμως και μια μέρα που ιστορικά συνδέθηκε με τους αγώνες των εργαζομένων για ένα καλύτερο αύριο !!!...

Η Γη να γίνει κόκκινη από ζωή κι όχι από θάνατο,είπε ο ποιητής Η δυνατότητα αυτή περιγράφεται στα λόγια του Αύγουστου Σπάις. Ήταν τα λόγια με τα οποία ο Σπάις, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης του Σικάγου το Μάη του 1886, απευθύνθηκε στους δικαστές την ώρα που εκείνοι τον έστελναν μαζί με τους συντρόφους του στην αγχόνη:

 «Κύριοι δικαστές, αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών προς την εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, «πτωχοί τω πνεύματι»..

Κρεμάστε μας! Μα να περιμένετε το τέλος. Εάν δεν το βλέπετε, εγώ σας το αναγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικά, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε; Δε θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ διά παντός, από όλους τους «συνωμότες»; Απαλλαγείτε πρώτα από τα αφεντικά της βιομηχανίας, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους από το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε. Είναι αυτό που εσείς αποκαλείτε «αύξηση του εθνικού πλούτου»!

«Εθνικού»! Τι ειρωνεία! Τη χαρά μερικών προνομιούχων του έθνους να λέτε.

Κάνετε κάτι καλύτερο..

Καταργήστε την αρπαγή και τη λεηλασία, Κύριοί μου..

Κοιτάξτε το οικονομικό πεδίο της μάχης.

Όποιος λέει ιδιωτική βιομηχανία, λέει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις εφευρέσεις. Ο κόσμος είναι για τους λίγους. Με τις μηχανές τους μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού.

Την ίδια την υγεία των ανήλικων. Με την πολλή εργασία, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα. Με την ανεργία σκοτώνουν. Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν τη λύτρωσή τους -αν αυτή είναι η γνώμη σας- τότε κρεμάστε μας!

Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δε θα μπορέσετε να τη σβήσετε…».

Κι ενώ ακόμα στ’ αυτιά μας ακούγεται η διαμαρτυρία του Σπάις, άλλες φωνές, πορείες ,διαδηλώσεις και αιτήματα για 8ωρη εργασία, αργία η Κυριακή και ασφάλεια για τους εργαζόμενους ξεσπούν Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη….Και βλέπουμε μια μάνα ,ίδια Παναγιά, να θρηνεί το γιο της στην άσφαλτο, που έπεσε από ύπουλο βόλι αστυνομικού….Και ένας ποιητής συγκλονισμένος από την εικόνα να γράφει το ωραιότερο εργατικό τραγούδι και τον μοναδικό επιτάφιο θρήνο,που όμοιό του δεν έχουμε δει στην παγκόσμια λογοτεχνία….

 Και μετά μεταφερόμαστε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μελλοθανάτων του Χαϊδαρίου, στο Μπλοκ 15. Διακόσιοι βασανισμένοι, βγαίνουν ζωντανό νεκροί, και φορτώνονται στα καμιόνια των Γερμανών…Τους πηγαίνουν στην Καισαριανή…Τους στήνουν στη μάντρα και τους τουφεκίζουν…και ήταν πάλι Πρωτομαγιά …του 1944

Καλό  μήνα ,λοιπόν, όσο γίνεται κάτω από της σημερινές συνθήκες .Εύχομαι να φέρει σε όλους μας καλές ειδήσεις για μια κανονική ζωή που όλοι περιμένουμε…

Κλείνουμε την εκδήλωση με ένα ποίημα από το Θοδωρή Ορεινό.

Ευχαριστούμε πολύ όλους τους συμμετέχοντες.