[Εκπληκτική η ικανότητα φυσικής αναγέννησης της λίμνης]
[Πετρελαιοειδή και απόβλητα είναι χρόνια προβλήματα]
Ο γεωλόγος Κίμωνας Φουντούλης που συμμετέχει από την αρχή της δεκαετίας του '80 στα περιβαλλοντικά δρώμενα της Δυτικής Αθήνας (διάβαζε και την κατωτέρω ανάρτηση σχετικά με την Οικολογική Ομάδα Χαϊδαρίου) στο άρθρο του στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ μεταξύ των άλλων σημειώνει:
[Η πρόσφατη επιστημονική έρευνα (ΕΛΚΕΘΕ, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΙΓΜΕ κ.ά.) με πρωτοβουλία και της αυτοδιοίκησης (Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Θριασίου Πεδίου) έχει καταγράψει ρύπανση από πετρελαιοειδή και στραγγίσματα αποβλήτων. Στις καταγεγραμμένες ή/και πιθανές πηγές συμπεριλαμβάνονται οι γειτονικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις παραγωγής ή/και αποθήκευσης, καθώς και οι αποθέσεις του ΧΑΔΑ και «ΧΥΤΑ» Ανω Λιοσίων.]
Υποβάλλει τέσσερις προτάσεις και βγάζει το συμπέρασμα:
[Τα τέσσερα μικρού κόστους μέτρα θα οδηγήσουν στην οριστικοποίηση προτάσεων συντηρητικής ή ριζικής, άμεσης ή/και μακροχρόνιας παρέμβασης στη λίμνη και τη γύρω περιοχή για την αποτροπή ή/και τον περιορισμό ρυπάνσεων, καθώς και τη βέλτιστη -περιβαλλοντικά φιλική- ανάδειξη της Λίμνης]
[Τι πρέπει επίσης να προστατευτεί:
α) Η τροφοδοσία της λίμνης μέσω των υπόγειων υδάτων απαιτεί θεώρηση σε κλίμακα υδρολογικής και υδρογεωλογικής λεκάνης και κατ' ελάχιστον έλεγχο των υπόγειων υδάτων σε ασφαλή απόσταση για την προειδοποίηση και λήψη μέτρων σε περίπτωση άφιξης ρυπαντικού φορτίου.
β) Οι όχθες, οι πλαγιές και το τοπίο γύρω από τη λίμνη, τοπίο που δυστυχώς ήδη έχει σημαδευτεί και από αχρηστευμένα οδικά έργα, ενώ έπονται και νέες παρεμβάσεις.
γ) Η λειτουργία λατομείου για «εργοταξιακή» χρήση, τα συνεπαγόμενα μπάζα και οι λοιπές εκσκαφές επιβαρύνουν την ποιότητα του νερού και το ίζημα, απειλώντας με πλήρωση τη λίμνη. Αυτό δηλαδή που αποφεύχθηκε στις αρχές του '70, το περαιτέρω μπάζωμα της λίμνης, όπως συνέβη στην περίπτωση της «δίδυμής» της (Ανω Ρειτής, σήμερα ΕΛΠΕ) πρέπει να διασφαλιστεί - αποτραπεί με κατάλληλα μέτρα και έργα (π.χ. μικρά φράγματα συγκράτησης φερτών).
Τι είναι επίσης αναγκαίο; Η δημοσιοποίηση όλων των πληροφοριών, μελετών, στοιχείων σε ιστοσελίδα με ευθύνη ενός φορέα-συντονιστή, και παρότρυνση/υποχρέωση όλων των φορέων που χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους, εταιρειών που παρακολουθούν περιβαλλοντικές παραμέτρους της λειτουργίας τους στο πλαίσιο των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων ή και για άλλους λόγους να αναρτούν/στέλνουν κάθε νεότερη πληροφορία.
Ολα τα παραπάνω στοχεύουν στη διασφάλιση λειτουργίας της λίμνης ως «καναρίνι στο ορυχείο», εν προκειμένω στο όριο Θριάσιου - λεκανοπεδίου Αθηνών. Ας βιαστούμε λοιπόν, προτού «χαλάσει ο ανιχνευτής». Το βέβαιο είναι πως η λίμνη Κουμουνδούρου, χάρη και στις επίμονες προσπάθειες τοπικών περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών (ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ, Διαρκής Κίνηση Χαϊδαρίου), ξαναμπήκε στον χάρτη, εκεί που ήταν πάντα: ανάμεσα στην Αθήνα και την Ελευσίνα. Περιμένει τους φίλους του περιβάλλοντος, κι ας μην είναι μύστες.]
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΑ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΟ BLOG ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου